نویسندگان: دیمیتری نیکولایویچ تریفونوف و ولادیمیر تریفونوف
برگردان: عبدالله زرافشان



 

نقره فلزی است فعالتر از طلا، اما، با وجود اینکه پانزده برابر بیش از طلا در پوسته‌ی زمین وجود دارد، بندرت به صورت آزاد در طبیعت یافت می‌شود. عجیب نیست اگر گفته شود نقره در دوران باستان گرانتر از طلا بوده است. به طور مثال، در اسناد تاریخی، قیمت نقره در مصر باستان دو و نیم برابر طلا قید شده است. در گذشته‌های دور، طلا بیشتر برای ساختن مسکوکات و جواهرات مورد استفاده قرار می‌گرفت در حالی که نقره مصارف دیگری داشت، از جمله برای ساختن ظروف آبخوری.
در چهارصد سال قبل از میلاد مسیح، ارتش اسکندر ایران و فنیقیه را فتح کرد و عازم هندوستان شد. در این زمان، بین سربازان یونانی نوعی مرض عفونی روده‌ای شیوع پیدا کرد. شدت واگیری بیماری به حدی بود که سربازان خواستار بازگشت به وطن شدند. جالب این بود که فرماندهان ارتش اسکندر خیلی کمتر از سربازان به این عارضه دچار می‌شدند، گرچه در همه چیز با سربازان مشترک بودند. بیش از دو هزار سال پس از این تاریخ بود که دانشمندان علت این امر را دریافتند. سربازان از ظروف آبخوری قلعی استفاده می‌کردند ولی فرماندهان ظروف نقره‌ای به کار می‌بردند. پس از گذشت قرون متمادی ثابت شد که نقره، با حل شدن در آب، تولید محلولی کلوئیدی می‌کند که باکتریهای بیماریزا را از بین می‌برد. با اینکه قابلیت حل شدن نقره در آب ناچیز است، همین مقدار اندک برای ضدعفونی کردن آب کافی است.
بشر معادن نقره را دوران باستان می‌شناخت. غنی‌ترین معادن نقره در یونان، اسپانیا، و آلمان بودند. پس از کشف امریکا ذخایر نقره در پرو و مکزیک نیز یافت شدند. کانیهای سرب اغلب همراه با سنگ معدنهای نقره مشاهده می‌شوند. فرایندی قدیمی، که طی آن نقره از این‌گونه کانیها استخراج می‌شد، در زیر تشریح می‌شود: سنگ معدن نقره را، که همراه با خاک بود، ابتدا با آب می‌شستند و خشک می‌کردند. سپس، توده‌ی خشک شده را همراه با گدازنده ذوب می‌کردند و آلیاژ حاصل را با زغال سنگ حرارت می‌دادند. آلیاژ نقره و سرب به دست آمده از این مرحله را تکلیس (1) می‌کردند. از حرارت دادن این آلیاژ در مجاورت هوا نقره اکسید نمی‌شود در حالی که سرب تقریباً به طور کامل به اکسید تبدیل می‌گردد. نقطه‌ی ذوب اکسید سرب 896 درجه‌ی سانتی‌گراد، و نقطه‌ی ذوب نقره 960 درجه‌ی سانتی‌گراد است. بنابراین، در عمل نقره‌ی خالص به دست می‌آمد. امروزه برای خالص کردن نقره از روش دقیقتری استفاده می‌شود.
نقره، مانند طلا، برای تهیه مسکوکات مورد استفاده قرار می‌گرفت اما ارزش آن در مقایسه با طلا بتدریج کاهش یافت. در سال 1874، ارزش یک پوند طلا برابر با ارزش 15/5 پوند نقره بود، اما با کشف معادن جدید نقره در استرالیا این نسبت تا یک به چهل و شش نیز کاهش پیدا کرد. در انگلستان، به کارگیری طلا و نقره به عنوان پشتوانه‌ی پول از سال 1816 منسوخ گردید. پس از چندی، کشورهای دیگر نیز از این روش پیروی کردند.
ریشه‌ی کلمات روسی «روبل» و «کوپک»، که تقسیمات پول شوروی هستند، از نقره است. واحد روبل در قرن سیزدهم متداول شد و عبارت بود از میله‌ای از نقره به وزن 200 گرم. گفته می‌شود که در گذشته برای ساختن روبل میله‌ای بلند از نقره قالبگیری می‌کردند و سپس آن را به قطعات کوچک به شکل سکه می‌بریدند (روبیت (2) کلمه‌ی روسی به معنی «تقسیم به قطعات» است). کلمه «کوپک» چندی بعد متداول گردید (سال 1534)، زمانی که برای اولین بار سکه‌هایی با تصویر یک سوارکار همراه اشعار «کوپه» در دستش ضرب شد.
به نظر می‌رسد نام نقره (سیلور) از ریشه‌ی آشوری «سرپو» (3) یا گوتیک «سیلبور» (4) اخذ شده باشد. کلمه‌ی لاتین نقره، یعنی آرگنتوم (5)، از ریشه‌ی سانسکریت «آرگانتا» به معنی نور و سپیدی گرفته شده است.

پی‌نوشت‌:

1. Calcination، گرم کردن یک ماده در مجاورت هوا تا دمای زیاد (اما پایینتر از نقطه‌ی ذوب) است. منظور از این کار از بین بردن رطوبت یا مواد فرار آن ماده است. – م.
2. Rubit
3. Serpu
4. Silbur
5. Argentum

منبع مقاله :
تریفونوف، دیمیتری نیکولایویچ ، تریفونوف، ولادیمیر؛ (1390)، تاریخچه‌ی کشف عناصر شیمیایی، برگردان: عبدالله زرافشان، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ چهارم